Cement
Cementy powstają przez wypalenie mieszaniny wapienia i glinokrzemianów i bardzo drobne zmielenie spieczonej masy. Im drobniej zmielony jest cement, tym jest wytrzymalszy i szybciej wiąże. Rozróżniamy dwie zasadnicze grupy cementów:
cementy portlandzkie zawierające domieszkę gipsu, dodawanego w celu regulowania czasu wiązania.
cementy hutnicze lub żużlowo-gipsowe zawierające zmielony żużel wielkopiecowy granulowany.
Najistotniejszy jest podział cementu na klasy i marki wg wytrzymałości na ściskanie. Rozróżnia się trzy klasy cementów: o niskiej, normalnej i wysokiej wytrzymałości. Wytrzymałość cementu bada się na próbkach zaczynu cementowego (mieszaniny cementu z wodą) po jego związaniu i stwardnieniu. Cementy o niskiej wytrzymałości po 28 dniach twardnienia mają wytrzymałość poniżej 250 kG/cm2. cementy o normalnej wytrzymałości równą lub wyższą niż 400 kG/cm2.
Marku cementu określa minimalną wytrzymałość na ściskanie w kG/cm2. którą cement powinien wykazywać po 28 dniach twardnienia.
Początek wiązania cementu następuje najwcześniej po 40 minutach od chwili zarobienia wodą. Im jest cieplej, tym wiązanie przebiega szybciej. Zakończenie wiązania następuje najpóźniej po 6-HO godzinach.
Ciężar objętościowy cementu wynosi zależnie od stopnia ulrzęsienia 1.1 --1.6 T/m3 (średnio 1.2). a ciężar właściwy 3,1 -3,2 G/cm3.
Powszechnie stosowane w budownictwie są następujące rodzaje cementów: cement murarski 150. cement portlandzki 250. cement hutniczy 250. cementy portlandzkie marek 350. 450 i 550. cement szybko twardniejący 400.