Główne cechy spoiw
Do podstawowych cech spoiw należą: miałkość, stałość objętości, szybkość wiązania i twardnienia, wytrzymałość, odporność na agresję chemiczną, kaloryczność. Mialkość (stopień zmielenia). Określa ona przeciętną wielkość ziarenek spoiwa. Im ziarna są bardziej drobne, tym wiązanie przebiega szybciej.
Stałość objętości. Cecha la związana jest z wielkością pęcznienia i skurczu spoiwa. Pęcznienie spowodowane obecnością grudek niezgaszonego wapna lub tlenku magnezowego w sztucznym kamieniu jest szkodliwe. Skurcz na ogół nie jest niebezpieczny. Szybkość wiązania i twardnienia. Moment, w którym mieszanka spoiwa z wodą i ew. kruszywem zaczyna gęstnieć, nazywamy początkiem wiązania. Moment, w którym mieszanka zmienia się w ciało stałe, nazywamy końcem wiązania. Czas wiązania liczy się od momentu dodania wody do spoiwa. Po okresie wiązania następuje twardnienie.
Odporność tui agresję chemiczną. Im spoiwo zawiera mniej tlenku, tym bardziej od-
porne na agresję chemiczną. Na przykład cement hutniczy jest bardziej odporny na agresję chemiczną od cementu portlandzkiego, a portlandzki od spoiw wapiennych.