W elemencie zginanym decydującą rolę odgrywają naprężenia skierowane prosto­padle do przekroju poprzecznego tego elementu. Naprężenia w osi obojętnej przechodzącej przez środek ciężkości przekroju poprzecznego są równe zeru. Naj­większe naprężenia występują na skraju przekroju; ich wartości są wprost proporcjo­nalne do momentu zginającego M, a odwrotnie proporcjonalne do wskaźnika wy­trzymałości W zależnego od wymiarów przekroju. W belkach swobodnie podpartych ściskaniu podlegają górne włókna przekroju zginanego , a rozciąganiu — dolne włókna . W belkach jednostronnie utwierdzonych górne włókna są rozciągane, a dolne ściskane. Belki zginane projektujemy wg wzoru gdzie: r — naprężenia powstające przy zginaniu, kG/cm2, M0 — maksymalny moment zginający, kGcm, W — - wskaźnik wytrzymałości przekroju, cm3, względem osi x-x. zależny od kształtu i wymiarów przekroju. R — wytrzymałość obliczeniowa na zginanie, kG/cm2.