Belki i dźwigary kratowe muszą być przemieszczane w położeniu analogicznym do położenia ich po wbudowaniu. W momencie układania należy tak nakierowywać element, ażeby nie było potrzeby późniejszej jego rektyfikacji. Do tego celu służą drążki montażowe ustawione tak, ażeby w ostatnim momencie belka — jak po pro­wadnicach — została opuszczona dokładnie na miejsce wbudowania. Niskie belki, których wysokość nie przekracza ich 5-krotnej szerokości, nie wymagają stężeń montażowych. Przy elementach wyższych, szczególnie dźwigarach dachowych, do czasu połączenia ich ze słupami należy utrzymywać dźwigar za pomocą urządzeń utrzymująco-rektyfikacyjnych.Przy montażu dźwigarów kratowych pierwszy z nich należy utrzymywać za pomocą 4 lin odciągowych umocowanych do słupów lub kotwionych w gruncie. Po ustawieniu drugiego dźwigara stęża się go za pomocą stężeń podłużnych (płatwi) lub stężeń montażowych (rozpór). To samo czyni się z trzecim dźwigarem i wówczas można usunąć liny odciągowe; podłużne stężenia montażowe mogą być usunięte po wykonaniu wszystkich połączeń elementów realizowanej konstrukcji. Przy montażu belek podsuwnicowych, podobnie jak i dźwigarów dachowych, sta­nowiska pracy żurawi wytycza się dokładnie w środku przedziałów pomiędzy słupami. Podnosi się element na wysokość 0,5- 0,7 m ponad miejsce jego wbudowania, doko­nuje obrotu i opuszczając ustawia na podporach. Odczepianie haków zawiesi może być dokonywane najdogodniej z pomostów osa­dzonych na ramieniu sterowanym hydraulicznie, zainstalowanym na podwoziu samo­chodowym .